Een verhaal wat me deze avond bezig houd, the origins off Nillina's tale.

Nillina de wrede was de keizerin chiefess in command van Bretagne en Normandy, 500 voor christus, toen de Romeinen daar binnen vielen, maar ik dacht dat dat een zachter sprookje was.

Nillina was een krijgster, met rood en blond. Niet een slettebak met die kleuren, zoek maar op, Franse kelten hadden geblondeerd haar, en droegen goud met rood, en dat zijn beide mijn lievelingskleuren. Maar, Valerius was een Romeinse verkenner, in het verhaal was het Olerius en was Frans Gallia al door Romeinen overwonnen. En was het in de tijd van Julius Caesar, Olerius betekent letterlijk in het Latijn ‘kruidenbosje.’ Nillina betekent ‘Nul, vrouw van niks…’ ik heb de stoere namen echter al in mijn hoofd sinds ik verhalen schrijf. En ik heb die vertalingen grappig genoeg achterhaald door dit door 'Google Translate.' te halen. 

En Nillina wilde manshaftig als meisje van 12 een gladiator/ krijgster worden op jonge leeftijd, en Olerius was een spion die haar jaren lang in de gaten hield, omdat ze dat best wel in zich moet hebben gehad. maar die verliefd op haar werd en haar schaakte. Ze was gevangen genomen toen haar dorp overwonnen werd, en heeft in Rome zichzelf leren vechten, maar ging toen terug om het dorp te leiden, wat van haar broer was geworden, het was een veel te klein meisje voor lust, ze was 12/13 dat ze gevangen was…. Ik wil dat soort dingen niet weten…. Het was meer een krijgsvrouw dan een slet. En toen kreeg ze Olerius die eigenijk Valerius heet… op haar dak. En van daar af aan word het eigenlijk een heel romantisch verhaal.

Ze stierf niet door de spion Olerius. (Valerius, eigenlijk… Valerius is een echte Romeinse naam.)  Die kon dat niet over zijn hart verkrijgen, ze was best oud geworden, maar buitenlandse vrouwen mochten niet met echte romeinen trouwen, verdomme. En uit eindelijk zijn ze samen gaan reizen en samen gestorven

Ik heb dit net geschreven in Word, en het is in Times New Roman geschreven, ik hoop dat het niet hindert. Maar een vrouw met blond haar is niet automatisch een slettenbak. Hoed je, als ik mijn haar blondeer, en me weer hul in fel rood. Dat is mijn 'warrioress priestess.' mode. (En houd nou je bek, Stefan Nieuwlands. ) 

Nillina is eigenlijk niet geschikt als een kinder-tekenfilm. Ik zie ook een beeld van mezelf als romeinse gevangenen bewaarder, die een krijgsprinses in het rood met blond haar vrij laat, omdat ze nerveus giechelt en veel te lief en nerveus en te zenuwachtig is om door ons vermoord en aan stukken gescheurd te worden. ‘Die was onschuldig.’ Maar, ze was niet slecht. Gewoon zo mooi en schattig. Nina moet echt bestaan hebben <3 al worden dat soort mensen eigenlijk niet in de geschiedenis met naam en toenaam vermeld. Er zal ongetwijfeld een stam geweest zijn in Gallia, of in dit land zelfs, met een opstandig, manshaftig jong Gallisch meisje wat in Rome misschien wel opgevoed is voor de rol van vrouw-van, aan de zijde van een mannelijke romein. Om de opstandelingen rustig te krijgen, een vrouwelijke adelijke uit hun kringen onder gezag van Rome, (en dat is het ware verhaal… of iets wat meer realistisch is dan wat ik er van maakte.) maar sinds deze zomer wil ik in Nillina en Valerius geloven. Maar, het stomme. Romeinse politiek verandert steeds, met het wassen van de maan, en toen de keizer weer eens vermoord was, moesten zijn gezaghebbenden overal omgebracht worden, en toen kwam Nillina onder kwaad daglicht met haar toch wel trouwe man, Olerius, in een romeinse gevangenis, helaas. Damn. Nina it is… er zit te veel variatie aan mogelijke eindes in dit verhaal, het klinkt wel als stoere fictie. Er was een dappere, krijgshaftige dochter van een stamhoofd, gekleed in rood, met blond haar, er was een romeinse Olerius die haar liefhad, en ze is in Rome geweest en heeft daar in mijn oer-verhaal eerder heel stoer leren vechten dan vrouw-van zijn. Asterix stijl:  Maar waar is dat verhaal, potdomme, ik zal het toch niet gered hebben door het op een oude CD-rom te hebben gezet? (Stel je een Asterix mannetje voor, die dit met dik aangezette letters brult.) (-Stem in mijn hoofd van mijn pap.)

Een zin uit een romeinse overlevering die me ook zint: ‘Als een kelt zijn vrouw er bij moest halen, dan moest je oppassen.’ (En dat was waar.) voor de rest worden franse kelten een beetje weggezet als homoseksuele mietjes, maar de vrouwen waren zeer geliefd. Door de keizer, Julius Caesar zelf vermeld notabene. En was Gallia een soort beloofd land voor Romeinse soldaten.  Alleen heb ik gelezen, dat de annexatie van Gallia anders verliep dan door mij bedacht deze zomer. Helaas, geweld moest het weer van de liefde winnen. 

Ja, verrek. Ik heb een cd-rom, met wat vroeg zelf-geschreven werk. Wat een goed idee om een systeem te zoeken wat compatitable is met die oude CD-rom, ook uit het jaar 0.

Waar mensen zoal niet mee bezig kunnen zijn op kerst avond.