De crisisboerin

 Goedemorgen iedereen, 

Het is buiten steenkoud deze nacht. 

*

Ik heb mijn eigen draai gegeven aan mijn manier van leven tijdens deze crisis. Ik put inspiratie uit het boeren landleven van mijn voorouders, en het idee van de crisis van de jaren '30 van de vorige eeuw. Ik weet gek genoeg hoe ik ermee om moet gaan, alsof de inspiratie al heel lang in me zit: Als een crisisboerin. Met Vintage Belle meubilair en serviesgoed, ouderwets en goedkoop eten, en het goed schoon houden van mijn woning. Heel gek, vroeger schaamde ik me lichtelijk als ik iemand op bezoek kreeg, nu kunnen ze elke week langs komen en ik heb niks om me voor te schamen, zo knus, gezellig, schoon en opgeruimd als het hier is. En goedkoop, voedzaam boeren eten. Verse groenten, aardappelen en vlees, of een verspakket, en goede tosti's, roomboter, eieren en goed fruit. Als ik voor de rest zuinig ben, kan het er van af. Dan kan ik later met andere snobs snobben dat ik verse groenten en fruit te eten had 'tijdens de oorlog.' Want meer weelde had ik niet. Nou ja, het huis is lichtelijk weelderig. Maar wel op zo'n manier dat het ingetogen is, en je het zou kunnen vinden op een chique ouwe boerderie die romantisch is aangekleed. Het is heel gezellig, een ouderwetse idyle. Eigenlijk meer gebaseerd op de chique tut-kant van de early 10's. Gewoon het normale leven voor de meesten in Noord-Holland van vóór de oorlog. Het vergt aardappelen schillen, en groenten snijden, en eieren bakken. En je moet niet lui zijn en lichtelijk bekwaam in de keuken. Ik noem mezelf 'de crisisboerin.' In een gewone tijd is het heel goedkoop en simpel eten, tegenwoordig ben ik blij dat ik het nog heb en het nog kan betalen op zo'n manier. En er is niks mis met vintage boerin spelen. Er gaat hier nog altijd een zweem van trots uit naar vintage crisis boerinnen. Dus eigenlijk is het een soort eer. En het helpt. Me erdoor laten inspireren helpt om het het hoofd te bieden en ermee om te kunnen gaan. Ik heb natuurlijk geen gezin en koeien op stal, maar het helpt voor mezelf om de sfeer er een beetje in te houden. In de antieke groene weelde van oud Zaandijk ga je 'm ook voelen als je zo wenst te leven. Dan word je iets trotser op het dure eten als het goed is, en is het niet meer zo erg als het simpel is. Als je boerenland een trots vind. Zeker voor Nederland en Hollands welvaren is het goed. Ik wil niet extreem rechts klinken, maar met een zweem van trots eten als het vers en goed is, is niet erg. Zeker niet als het duur is. Het maakt het minder erg dat het minder is en het zuinig moet. En ik kies meestal fruit inplaats van snoep en andere rotzooi. Omdat het heel gezond is. Dat is ook al zo oud als de wereld. Een crisisboerin eet goed fruit inplaats van snoep. En ze leeft betrekkelijk eenvoudig, maar trots. En het helpt. Het is mijn manier om de crisis het hoofd te bieden. 

Ik hoop dat je er wat aan hebt, 

Bedankt voor het lezen!