Er was eens…
Een verhaal.
Als het er op aan komt zit dit land vol met duistere heksen. Zo grif zwart als de nacht en jaloers zoals uit sprookjes. In Leiden, in Utrecht, in Brabant zit het er vol mee en de een is nog jaloerser dan de ander. Ze zijn meestal niet te harden.
Het was al een tijd geen tijd voor kerst in december, vele jaren hing er een grimmige sfeer in het land, door ziekte golven en oorlog in een ver land en een economische crisis. Ik ben 31 en ik heb nog geen man. Ik ben niet in staat om de liefde te vinden en meestal is het leven voor mij overleven.
Zou er dit jaar een make-up doos van yves rocher voor mij in zitten? Ik heb de grootste make-up doos van de kerstcollecties van twee voorgaande jaren in mijn bezit. Ik hoop dat yves rocher dit jaar niet alleen met geurtjes komt met kerst dit jaar. Ik kijk er naar uit. Maar de kerst- make- up staat nog niet op de site. Jammer.
Ik had op mijn weblog geschreven dat ik geen geld heb voor make-up en dat ik een man maar een dure aangelegenheid vind in deze tijd. Dat eerste is niet waar. Ik heb me echt een ongeluk geshopt aan make-up de laatste tijd. Wel van goedkope merken, maar die zijn ook gewoon goed. En ik heb nieuwe kleding voor de winter. Geen dure grappen, wel gewoon lekker zittende en normale kleding. Twee donkere Longsleeves en vier zwarte broeken, een paar nieuwe veterboots en een rode trui. Gecombineerd met kleding van vorig jaar is het keurig en prima kleding voor dit jaar. Het is geen lingerie, maar ik zit op het punt: 'Een man wil niet met een lelijke slons gezien worden in het openbaar, dus ik wil niet vies zijn.’ En niet ‘Alle remmen los en versieren.’ Dat eerste getuigt van meer gezond verstand.
Was het zo erg dan? Ja. Het was zo erg. Ik zit er nog geregeld als een slons bij, maar dat was vanwege mijn depressie. Die is weg sinds ik een beetje op die Edo val. Het is best een fijn gevoel, en het zorgt dat ik minder vies en slonzig wil zijn en dat ik mijn huis de hele tijd opgeruimd en schoon wil hebben. Ik ben ruimte aan het maken, en het zorgt dat ik de hele bliksemse boel aan kant wil hebben met behulp van de begeleiding. Ik voel me sinds die ongesteldheid van laatst een ‘echte vrouw.’ En die willen schoon en opgeruimd zijn. Al kan ik me nog steeds niet zetten tot het keurig op doen van make-up. Ik heb wel veel gekocht, ik heb ook een kleine nagellak tic.
Deze week heb ik paars gelakte teennagels met de halloween limited edition mini purple rain nagellak van Catrice. In het zwembad is het cool. Ik zorg de hele tijd dat ik toonbaar ben, ook al heb ik ongeëpileerde wenkbrauwen, en is mijn huid niet meer zo mooi en verzorgd als eerst. Ik ben verliefd, maar ik denk niet dat het wat word en dat ik hem vang, en toch ben ik me meer bewust van hoe ik in het openbaar over kom. Volgens mij is dat gezond. Het is een gezonde houding voor een jonge vrouw. En er is geld voor make-up en kleren, en ik ben weer wat schoner sinds die kleredepressie van de afgelopen jaren. Voor mijn doen was ik echt vies. En als je in Noord-Holland iets niet over je wil horen is het wel ‘Ze is vies.’ Dat wil niemand zijn. Ik heb weer de juiste animo om er iets meer van te maken.
Alleen,
Als ik het nieuws kijk op TV denk ik steeds dat er geen plaats is in deze wereld voor liefde. De wereld is te rot en te gevaarlijk en te onstabiel op dit moment. Ik volg het nieuws om op de hoogte te blijven van wat er speelt in het land. Ik vind het niet kunnen om dat helemaal niet te doen in deze tijd. Een slimme meid weet wél wat er speelt in het land en in de wereld, en houd zich niet zo dom. Maar als ik dat allemaal zie, denk ik echt: ‘Mijn gevoel is zo mooi, er is geen plaats op de wereld voor.’ Als ze in detail een bombardement opvoeren en ik echt het idee heb dat het niet kan. Het gevoel stemt depressief. Niet depressief genoeg om weer vies te worden, maar meer in de trant van een ‘Nuchtere, Sarcastische, Heel veel Koffie-bui.’ Koffie en sarcasme, maar een man wil ook geen sarcastisch loeder wat alleen om koffie geeft. En hoe meer ik daar in geloof, hoe gekker ik mezelf vind. Misschien moet ik wel opgenomen worden vanwege die zogenaamde liefde zomaar uit het niks en ben ik stik- onredelijk met die Edo. En waar val ik nou helemaal op? Niet op dingen die ik niet weet. Volgens mij heeft hij dingen in zijn kop waar ik al lang van op de hoogte ben. Maar die ik niet toepas omdat ik niet van mijn gevoel van comfort wil af stappen. En doe nog maar een bakkie troost- dat soort humeurig realisme komt dan in me op. Niks liefde en vlinders.
Ik vind Edo interessant om het idee dat hij wat interessants in zijn kop heeft, en het idee van een fijne man staat me wel aan. ‘Een man voor de gezellig.’ Iemand waar je zowel fysiek als mentaal iets fijns aan hebt. Het idee staat me wel aan. Dat is in het meest positieve geval, maar de vlinders drogen steeds meer op als ik aan kredietwaardigheid, logica en serieuze dingen denk, het is een belediging, maar wel een realistisch idee. Hoe moeilijker deze tijd word, hoe meer ik geneigd ben om voor die weg te kiezen. Ook omdat het de meest makkelijke weg is. Simpelweg omdat ik Edo niet ken. Ik denk dat ik er goed aan doe om die man links te laten liggen en vooruit te willen met mezelf. En hoe verder ik kom, hoe minder pijnlijk het idee is. Dus Boed, doe me nog maar een bakkie. En voor de rest ben ik alleen dankbaar dat ik minder goor wil zijn en lekker in mijn schone huis zit tegenwoordig.
Einde van het verhaal.-
Dank jullie wel voor het lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten